27-28 maart – op weekend naar Margaret River, wijnregio bij uitstek
Links rijden met een automatiek is even hilarisch. Het is atypisch Australisch: we moeten maar een 1.5u rijden tot ons bestemming: Margaret River, de wijnregio bij uitstek. We rijden rechtstreeks naar The Melting Pot, de glass studio van Gerry Reilly en zijn vrouw Margot. De ontvangst was hartelijk. Mag meteen mee aan de oven en werkbank. Beetje zenuwachtig als ik zie hoe mooie stukken Gerry maakt. Het kriebelt, ik probeer wat, het mislukt maar het is superleuk. Vandaar naar de guesthouse -prachtige selectie alweer van mezelf 🙂 – en dan naar de eerste winery, Cape Mentelle. De beste witte wijn ever is hun Sauvignon Blanc Semillon 1997. Deze mengeling van druiven is blijkbaar een specialiteit voor deze streek. Ik kan u verzekeren: het is ongelooflijk lekker, fijn en verfrissend. Het proeven is echt super. Daarna gaan we naar de beach van Prevelly. Axel leeft zich andermaal uit in de golven. Ik viel uiteindelijk pardoes in slaap, heerlijk, zo gewoon je gedachten en bewustzijn laten gaan, in t zonnetje, bij een sterke golfslag. Daarna rijden we naar Hamelin Bay langs een prachtige route vol karri bomen om reuze sting rays te zien. Een soort pijlstaartvissen, 1m diameter, echt ongelooflijk grote beesten. In het water fladderen hun… –ja, hun wat eigenlijk?- fladdert hun hele vissenlijf. S Avonds gunnen we onszelf een verwendineetje in Wino’s, dat meteen in onze top5 van restaurants wereldwijd duikt. Hmmm, wat een prachtige dag.
Leeuwin Estate & glasblazen
Na het heerlijke ontbijt in Rosewood Guesthouse trekken we naar 2 wineries die we aanvankelijk niet zouden bezoeken wegens ‘alleen maar grote namen, vermoedelijk te commercieel’: Leeuwin Estate en Voyager Estate. Ze blijken 2 van de oudste en beste wineries van deze regio te zijn. Ik ben gewoon verliefd geworden op Leeuwin Estate. Charme, stijl, gedurfd en heel lekkere rode wijnen. We doen er een tour en krijgen een goede uitleg van Leah, een grappige jonge Australische die ook wine consultant is. De setting van de winery is prachtig: het domein, het gebouw, het restaurant, de tuinen zijn prachtig geintegreerd in het natuurlijke landschap van reusachtige karri trees. De wind ruist door de hoge bomen, de zon schijnt. Tijdens de uiteenzetting bleek dat de eigenaar als een van de eersten wijngaarden geplant heeft na een rapport van een belangrijke doctor die zei dat deze regio geschikt was voor wijnbouw door de optimale omstandigheden qua soil en climate. Dit gebeurde pas in de jaren 70, dus alles is nog heel jong hier. Ze waren ook de eersten die een artiest een ontwerp lieten maken voor op de labels. Mooi en gedurfd om de chateaux en landschappen weg te laten voor een label met een kikker. Nu is er intussen al een ganse galerij in de oude kelders van artiesten die een schilderij gemaakt hebben dat op de labels kwam. In jan/feb organiseren ze een groot concert op het domein. ‘The art of..’ is het concept. Ik heb bewondering en respect voor de mensen die dit met guts gerealiseerd hebben. Voyager Estate was daarna een heel gekunstelde klassiek Brits-Zuidafrikaanse omgeving, met goede maar weinig karaktervolle wijnen. Ik heb het gevoel dat ik hier nog wil blijven.. Ik wil hier nog zoveel zien en doen.
Na de middag gaan we terug naar The Melting Pot. Op vrijdagnamiddag gaat Gerry golf spelen en kon Nick wel wat assistentie gebruiken om te glasblazen. Superleuk. Het blazen gaat alweer beter en het is ook leuk om Axel in te schakelen en hem alles eens te kunnen tonen en uitleggen. Olio Bello en Windance Estate waren 2 bezoekjes op de terugweg, maar allebei een ontgoocheling. Bijna thuis zien we onze eerste kangoeroes!