Maandag 12 mei
Vroeg uit de veren voor de vlucht naar Sydney. Rond het middaguur zijn we er. We droppen onze bagage en trekken direct de stad in. We eindigen aan de kassa van de beroemde Opera House en kopen 2 tickets voor een muziekvoorstelling op donderdag in de grote concertzaal. Ongelooflijk eigenlijk hoe ze hier aan ons altijd vragen of we student zijn of onder de 30 zijn. En toppunt is nog dat als je een grimas trekt om te zeggen ‘eigenlijk niet meer maar t scheelt niet veel’, dat je toch korting krijgt. Joke heeft haar glasschool al meerdere malen kunnen aanwenden om de studentenkorting te krijgen. Mooi meegenomen ook deze keer. t Zou anders allemaal wel nogal oplopen.
Om 12u30 landen we in Sydney. Het hotel dat we gereserveerd hadden via wotif.com valt reuzemee. We trekken naar de oude haven en de site van de Opera House en de Harbour Bridge. Shoppen lijkt hier een leuke bezigheid 🙂. Axel verwondert zich over het plezier dat vrouwen van alle culturen lijken te vinden in shoppen. Ook Akiko, Natasha, de Australische meisjes, allemaal tuk op shoppen. Ik vind van mezelf dat ik heel wijs en weloverwogen ben in het shoppen. Axel heeft schrik dat ik alleen maar ga willen shoppen. Ah toch. s Avonds eten we alweer lekker. En het grappige vind ik dat eten zo belangrijk lijkt te zijn hier. Maar als je elke dag uit eten moet omdat je geen keuken hebt, is dat ook een bezigheid die aandacht vraagt. 🙂 Waar, wat wil elk eten, rekening houdend met budget, niet evident he 😉. En dan is het des te leuker als alles mooi en lekker samenvalt.
Dinsdag 13 mei
Vandaag eerst en vooral een afspraak proberen regelen met de NSW Tourism Board en ookeven bij Accor Australia langsgegaan. Er zouden toch enkele mooie opportuniteiten zijn 🙂. De kantoorgebouwen zijn hier echt hoog. Terwijl Joke bij de kapper zit, ga ik naar een fotogalerij en loop ik even de Harbour Bridge op. Net voor sluiting glippen we ook nog even in de Observatory binnen. Het zicht vanop de heuvel is heel mooi. We sluiten af in Chinatown in een Chinees seafood restaurant en kijken er na ons eten nog naar een National Geographic documentaire over dolfijnen.
Lang geslapen. Het hoogtepunt van de dag was toch mijn bezoekje aan de kapper 🙂. Een Japanse kapster, grappig. Grappig helemaal neerliggen om te wassen, dan roef roef knippen maar het resultaat bevalt mij ten zeerste. Ik voel mij weer frisser en koketter. Leuk. Het Chinees restaurant s avonds was hilarisch. Die Chinezen zijn toch een soort apart zeg! s Avonds kan ik hier tennis kijken op Fox tv. t Is Master Series in Hamburg, de mannen op gravel.
Woensdag 14 mei
We hangen wat rond in Darling Harbour nadat we eerst in stijl zijn gaan windowshoppen in de leukste plek Queen Victoria Building. Sydney voelt eigenlijk niet meer als Australia. Je ziet mensen van over gans de wereld, horden zakenvrouwen en mannen, hoge kantoorgebouwen en oudere Victoriaanse gebouwen. Het zou een Londense buurt kunnen zijn maar toch iets luchtiger. De sfeer is easy going ondanks de drukte. We kopen nog een 10-rittenbuskaart en belanden in Newtown waar er verschillende tweedehandsboekenwinkeltjes zijn.
Haaa, eindelijk shoppen. De winkeltjes in de Queen Victoria building zijn om ter mooist. Een kleedje van Just Cavalli, gelijk op Stijns trouw, in megasolden! Hmm, maar kopen het niet. Mijn rugzak is al zo vol ook. Ook mooie Aboriginal schilderijen gezien. Te voet naar Imax, naar Darling Harbour, naar Newtown, wat zeker niet echt de moeite was. Een boek gevonden zodat we er weer elk 1 hebben en dan kunnen wisselen. Axel is blijkbaar tuk op Engelstalige chicklit. 🙂 Probeert hij mij/ons vrouwen beter te verstaan? Of verkneukelt hij zich erin? Hij heeft er in elk geval veel leute mee. Vandaag was vermoeiend voor mijn bekken, ik had veel last, Axel had last van besluiteloosheid. Wat gaan we doen? Waar gaan we naartoe? Dat zorgde voor over en weer gezaag. Ik denk dat het er ook mee te maken heeft dat alles hier duur is en dat we hier te lang zijn in afwachting van ons vertrek. Het geeft ook een onzeker gevoel. Wat gaan we daar doen? Hoe gaan we het dagelijkse leven daar aanpakken, invullen? Zelf koken heeft er weinig zin. Supermarkten zoals hier of thuis zijn er niet. Ik weet dat ik de voorbije jaren enorm de smaak van olijfolie miste. Nemen we die anders mee? Maar in de rugzak is dat nogal een risico… Het is een beetje jammer Australia af te sluiten in Sydney. Wellicht is het leuker om hier toe te komen. Maar het voelt hier niet als Australia meer. Een beetje een Westerse grootstad zoals een ander. Je had ons gisteren in de hall van het Chinees restaurant moeten zien zitten kijken naar het filmpje over de dolfijnen. Man man, we smolten gewoon en wouden direct terug naar ‘onze dolfijnen’. Australia was prachtige natuur, vrijheid, ruimte. Open mensen, minder gehecht, nuchter en vriendelijk, met een superschoon accent! Huuuuge, awesome, fantastic, all good. Jaja, t was hier goed. Mijn nagels zijn ondertussen ook al mooi lang. Ik ben er blij mee. Verder hoop ik dat Justine zich ook wat beter kan voelen zodat ze haar Roland Garros kan winnen.
Donderdag 15 mei
Terwijl Joke even naar de internetbar is, ga ik naar de World Press Photo tentoonstelling, wandel door het Hyde park en loop even langs de NSW gallery. Musea zijn hier niet echt bijzonder. s Middags wandel ik via de backpackerwijk en langs het water naar de Botanical Gardens. Het is mooi zonnig weer.We kopen een leuk kangoroo T shirtje 🙂. S avonds gaan we naar onze Latin American Classical muziekvoorstelling met oa Astor Piazzola op het programma. Het operagebouw vinden we eigenlijk minder indrukwekkend van dichtbij. In Valencia waren we veel meer onder de indruk van de architectuur en materialen en de integratie van de La Ciudad de las sciencias y artes.
Tranen van verdriet. Terwijl ik de laatste week net zelfs in mijn boekje over Justine schreef omdat ik las en voelde dat het niet zo goed zat, hoor ik van Axel dat ze ermee stopt. Wat een shock! Ik ga haar zo missen. Fan van in het begin. Zoveel mooie momenten. De namiddag verlof nemen om met de bus naar Laarne te gaan kijken naar de matchen. Sinds vorig jaar dan zelf televisie geinstalleerd om alles te kunnen volgen. Zoveel troost gevonden na Titus’ geboorte in Justines vechtlust, haar prachtige tennis, die backhand, die beweeglijkheid. Herkenning in haar twijfel en haar zoeken naar authenticiteit, in haar verbetenheid om een evenwicht te vinden in haar intensiteit en haar kracht. Weliswaar allemaal op afstand, niet persoonlijk, ‘maar’ als fan, maar toch, ze brengt echt vreugde in mijn leven. Ik keekuit van tornooi naar tornooi. Ik begrijp haar beslissing wel maar het is toch zo jammer en zo bruusk. Na alles op sporza.be gelezen te hebben, verwen ik mezelf met een massage bij een Chinese. Dat zijn massages zoals ze moeten zijn, ongelooflijk. Het laat me tot rust komen. Ik tref Axel nadien aan Circular Quay. We hangen wat rond aan het Opera House. t Is ongelooflijk hoe mensen zich plooien om op de foto te staan. Hoe mensen het beste van zichzelf willen tonen. De mondhoeken worden opgetrokken, mensen springen, doen de gekste dingen, en vooral, alles wordt zo’n 15 keer herhaald eer de strenge mensen het goed vinden. Ze kunnen natuurlijk checken nu op de digitale camera wat het resultaat is. Wij doen het ook hoor. Maar ik vind het wel grappig om ookanderen bezig te zien. Het mooie, het goede,het perfecte tonen… Daarom wil ik niet aan censuur doen sie, ook niet op de blog. Een mindere dag, verdriet, twijfel, o zelfs jaloezie zijn geen zaken om achterwege te laten voor de schone schijn. De mindfulness heeft me daarin echt verder geholpen. En daar ben ik blij om. Het is als je eigen schaduwkanten zien en aanvaarden. Het is mens zijn. s Avonds gaan we naar de voorstelling en dat was okee.
Vrijdag 16 mei
Vandaag nemen we de ferry naar Manly. Het is een gezapige namiddag op deze alweer mooie dag. s Avonds bellen we uren met het thuisfront.
Alweer op t gemakje opgestaan. En ook nog eens lekker ontbeten met 2 Weetabixen met een appel en een kiwi.. In Manly, een suburb aan de uiterste rand van de stad aan de oceaan, aan de monding van de rivier waaraan de metropool ligt, wat terrasje gedaan. Mensen kijken. En terug. Relaxed. Ik ga Australia missen, maar het is goed om vanuit Sydney te kunnen vertrekken. Ik ga ginder in Bali wel eens lekker in de zon gaan liggen sie. Wat vakantie nemen 😉. Geen must have seens voorlopig. Een nieuw -oud ofte bekend- land, een nieuwe termijn. Jaja…
Zaterdag 17 mei
Lang slapen, inpakken, onderweg naar de luchthaven nog mijn kadootje voor Joke kopen, en nu via Melbourne -waar het slechts 7 graden en regenachtig is, brr- naar Bali. De piloot kondigt aan ’30graden en clear skies’.
Bedankt Australia, het was fantastisch !!!!!!!!!!!!! XXX